ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΟΦΙΣΤΙΚΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ

Οι λέξεις και τα συνειρμικά νοήματα που προκαλούν είναι σαν τις χειράμαξες που μπορεί να μεταφέρουν από χρυσάφι μέχρι κοπριά ιδεών.

Κλωντ Λεβύ Στρώς «Άγρια σκέψη»

Συμπληρώνοντας το, λέμε η μισή αλήθεια είναι παραπλανητική αληθοφάνεια και λειτουργεί ως εργαλείο πειθαναγκασμού και τρομοκράτησης του ΠΟΠΟΛΟΥ στην υπηρεσία της πολιτικής λεξιμαγικής ρητορικής και του μαστιγίου του  ΡΑΪΧ (Ραϊχεμπαχ – Σοϊμπλε).

Μας πληροφόρησε ο τεύτων  έπαρχος, ότι στα πλαίσια της κοινοτικής αλληλεγγύης μας βοηθούν εταίροι όπου ο μισθός είναι το 1/3 της Ελλάδας. Μισή αλήθεια είναι αυτό. Δεν είπε ο Φον ποιές είναι οι αντίστοιχες τιμές του ρεύματος, των υπηρεσιών γενικά, οι τιμές στα ράφια των ΣΟΥΠΕΡ κλπ.

Είπε ο κος Σοϊμπλε ότι ζούμε πάνω από τις δυνατότητες μας και ότι ζητάμε αποδιοπομπαίους τράγους γιαυτό. Μισή αλήθεια είναι αυτό. Η κοινωνία μας κε Γκόθαμ δεν είναι μονοταξική, μονοκυτταρική, με ένα στομάχι. Είναι πολυταξική, πολυδιάστατη και πολυσπάταλη. Με την λογική του μέσου όρου το 1 και το 1000 έχουν μέσο όρο 500 και μέσα σε αυτήν την κοινωνία είναι και οι συνδιαχειριστές συνεργάτες σας, που φροντίζετε για την ανωνυμία της προνομιούχας μειονότητας συμβάλλοντας στην επανεκλογή τους, χρεώνοντας το πόπολο.

Ερωτήθη ο κος Βενιζέλος πως είδε το νεογέννητο κόμμα «μετά οδύνης τοκετού ενός μηνός» της Κατσέλη.

Απάντησε με ρύση του Σενέκα «Ο άνεμος είναι ούριος αν γνωρίζεις τον προορισμό σου». Ως αναγκαστικοί θεατές του έργου, αφού για το πόπολο ανταλλάσσονται οι φανφαρονισμοί, ένεκα εντυπωσιασμού, απαντάμε με άλλη ρύση του Σενέκα «Μπορεί να μείνεις στη μέση του πλήθους σχεδόν μόνος» Οσονούπω.

Η συγνώμη που ψέλλισε η ΖΗΜΕΝΣ για τις μίζες και υπερκοστολογήσεις, καθώς και η συγνώμη της Χαϊλέρκελ για το Δίστομο και άλλα εγκλήματα πολέμου είναι καραμπινάτη ομολογία ανέξοδης ένοχής.

Με την ίδια λογική και μείς ας ζητήσουμε συγνώμη για το χρέος μας με το οποίο αγοράσαμε κυρίως αυτοκίνητα, τομογράφους, όπλα και άλλα τινά από την Τευτονία χώρα, όλα υπερκοστολογημένα  και να πατσίσουμε.

Άλλως  ας απαιτήσουμε τον κλεμμένο χρυσό του Β’. Π. Π. από τους τεύτονες, τις πολεμικές και άλλες αποζημιώσεις, την επιστροφή της υπερκοστολόγησης βάσει διεθνών τιμών, όλα με τους νόμιμους τόκους τίμια και παστρικά. Όμως θέλει Αρετή η διεκδίκηση και πατριωτική ορθοπραξία από τους πολιτικούς, χωρίς να είναι απόντες από την βουλή κατά την συζήτηση περί των πολεμικών αποζημιώσεων και με απολεσθέντα φάκελο.