ΤΕΜΠΗ μία Μακιαβελική φαντασίωση ώς υπόθεση εργασίας

"Μεταξύ δύο κακών το μη χείρον βέλτιστον" με κατασκευασμένη βελτιστότητα ενίοτε, συμπληρώνουμε εμείς. 

Όταν είχε συντριβεί στις Άλπεις το επιβατικό αεροπλάνο της LUFT, το γερμανικό UBER κατασκεύασε τον μύθο του ψυχάκια πιλότου (κατά προσφιλή πρακτική των εξουσιών να κατασκευάζουν "αγορανομικούς" υπαίτιους για να μην πληγεί το γόητρο και η αξιοπιστία διεθνώς της ασφάλειας και τεχνολογίας της Γερμανίας. Αυτό προκύπτει με την συμπερασματική απόδειξη ότι ψυχάκιας πιλότος με διάγνωση και φαρμακευτική αγωγή δεν γίνεται κρυφίως ώστε να πιλοτάρει με άδεια και επάρκεια των περιοδικών ΤΕΣΤ εξετάσεων υγείας, ψυχοσωματικών και αιματολογικών. Αυτό εννοούμε κατασκευασμένη βελτιστότητα. Δεν εξηγήθηκε αν υπήρχε συγκυβερνήτης ή δεύτερος Σταθμάρχης ώς απαιτείται νηστεύον την Σαρακοστή. 

Με την εις άτοπο απαγωγή, σκεφτήκαμε την παρ' ομοιότητα με τα Τέμπη. Τα γεγονότα προσδιορίζονται από τις μεταβλητές που προκύπτουν από τα γεγονότα και τους συμπερασμούς από την σκιώδη σχέση των πραγμάτων μεταξύ τους. 

Η εργαλειοποίηση των Τεμπών από την Αντιπολίτευση ήταν φυσικά αναμενόμενη. Της εδόθη μοναδική ευκαιρία δια λοστόν του δώρου ρεβάνς για το ΜΑΤΙ και απαξίωση της κυβέρνησης και του Πρωτοθεσμικού. Αλλάζει το αφήγημα της προεκλογικής ατζέντας, από την οικονομική φτωχοποίηση των πολλών και το αναπτυξιακό όφελος των ολίγων. Υπαρκτό είναι αυτό που βιώνουμε ώς στρωματοποιημένη κοινωνία και όχι η θεωρητική ανάπτυξη του μ.ο. των άκρων. 

Η μονοπώληση και εργαλειοποίηση των Τεμπών, είναι προεκλογικό δώρο προς το μονοκομματικό πολυπαραγοντικό κοινοβούλιο και της κυβέρνησης των φατριών της Ν.Δ. με παραπλανητικό άλλοθι, για την οικονομική της μονομέριας.

Ο λαλίστατος υπανάπτυξης θα κραυγάζει προεκλογικά για τα αναπτυξιακά επιτεύγματα των τιμών λέμε εμείς που μας θυμίζουν ΟΡΓΟΥΕΛ, αλλά δεν μας αφορούν καθώς υποστηρίζονται με βοηθήματα νέου σχεδίου Άδωνι μέσα σε καλάθια νοικοκυράς και πασατέμπο. Δεν θα μακρυγορήσουμε με δείκτες που αποδεικνύουν τα γραφόμενα, διότι όλοι τα ζούμε, η ερμηνεία τους μόνο αλλάζει δικαιολογητικά. 

Η πιθανότερη κατ' εμάς ήττα της Ν.Δ. λόγω της επιτυχημένης φατριακής πολιτικής της εις βάρος των πολλών πριν τα ΤΕΜΠΗ, θα χρεωθεί στο συγκυριακό δυστύχημα και στους Σταθμάρχες που αν δεν μιλούσαν για σουβλάκια (όπως μας πληροφόρησε η "νόμιμη" τηλεφωνική υποκλοπή, ιδιωτικής κατανομαζόμενης πηγής), το σύστημα θα λειτουργούσε αλάνθαστα. Σαρκάζοντας προτείνουμε να απαγορευτούν τα σουβλάκια ως υπαίτια της τραγωδίας ή να προσλαμβάνονται μόνο vegeterian για να μην κλείσουν ΚΑΙ τα παρηγορητικά σουβλατζίδικα των πρώην μικρομεσαίων της σύμπτυξης. 

Η υπόθεση ότι η καταψήφιση είναι δεδομένη και πρό Τεμπών το ρητό "Μεταξύ δύο κακών το μή χείρον βέλτιστον" ΙΣΧΥΕΙ και οι σταθμάρχες το προκλητό βελτιστότερο. 

Έτσι σώνεται μελλοντικά το αφήγημα της οικονομικής ανάπτυξης, χρεώνοντας στον Υπουργό και τους Σταθμάρχες τα αίτια της πτώσης της. 

Θυμηθήκαμε το κατασκηνωτικό άσμα "Ήταν ένα μικρό καράβι που ήταν α.α.αταξίδευτο οε οε" και επειδή κινδύνευε να καταποντιστεί, έπρεπε να ρίξουν κλήρο ποιόν θα πετάξουν ώς έρμα για να σωθεί το καράβι μαζί με το αναπτυξιακό πλήρωμα. Ο κλήρος έπεσε στον πιό νέο που ήταν αταξίδευτος ΟΕ ΟΕ. Έτσι, ο ΥΜΤΦ πρέπει να θεωρηθεί σωτήρ της παράταξης, αφού ως ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ αυτοθυσιάστηκε για το καλό των υπολοίπων μελλοντικά. Ίσως θα μπορούσε να αιτιολογήσει την αδικαιολόγητη αγνόηση πολλαπλών SOS Ε.Ε.και από άλλους υπεύθυνους παράγοντες περί πιθανών δυστυχημάτων διάφορων αιτιών επισφαλούς λειτουργικότητας των τραίνων. Γιατί κατά πως φαίνεται, όλοι τους ξυπνητοί άνθρωποι είναι και όχι βλάκες ΟΕ-ΟΕ.

Κι εμείς τον ύπνο τον βαθύ ΧΡ-ΧΡ με δογματικό λήθαργο θεατές παραπλανητικών υποκλοπών στα συλλείτουργα των κομμάτων. 

Ο Θεός να βάλει το ΠΟΔΙ ΤΟΥ...

ΑΙΔΩΣ ΆΔΩΝΙ ΚΑΙ ΣΙΑ

Η ΕΝΓΕΝΗΣ ΛΟΓΟΔΙΑΡΡΟΙΑ ΤΟΥ ΥΠΑΝΑΠΤΥΞΗΣ 

"Άν ο κ. υπουργός Μεταφορών μιλούσε για επικινδυνότητα των τρένων, κανείς δεν θα ταξίδευε με αυτά "

Κυνική δήλωση του δήθεν Αρχαιόπληκτου Ελληναρά Υπανάπτυξης. 

Ομολόγησε έμμεσα με τη δήλωση του ότι ο υπουργός Μεταφορών ήξερε τον κίνδυνο εκ των προτέρων και δεν μίλησε (όπου βγει). Αυτό συνιστά ομολογημένη συνευθύνη και για τον ίδιο ως συνδαιτυμόνες στα υπουργικά τραπέζια όπου συζητούνται θέματα και καθ' ύλην κοινές πολιτικές και αποφάσεις κυβερνητικής. Συνυπεύθυνος λοιπόν και ο κος Άδωνης, μαζί με όλο το Πρωθυπουργικό Συμβούλιο, καθώς όφειλαν όχι μόνο να γνωρίζουν αλλά και να προλαμβάνουν προαναγγελθέντα εν δυνάμει δυστυχήματα. Αυτή είναι και μια από τις κύριες υποχρεώσεις μιας ιεραρχικής δομής εξουσίας και διοίκησης,  όχι μόνο ως λειτούργημα (τί λέξη) αλλά και ως επάγγελμα πληρωμένο αδρώτατα. Σ' αυτήν την δομή το αγαθό είναι να γνωρίζει και η αριστερά τί ποιεί η δεξιά, χωρίς στεγανά για λειτουργικότητά και αποτελεσματικότητα. Αυτοί είναι οι όροι και έννοιες που ο κ. Σημαιοφόρος της Ανάπτυξης μαζί με τον Αρχιθεσμικό και όχι μόνο μας σερβίραν στο καλάθι της πληροφόρησης. 

Μια κυβέρνηση είναι ένα Ιεραρχικό λειτουργικό σύνολο, αποτελούμενο από ημιαυτόνομα Υπουργεία και υπηρεσίες. Σαν ζωντανός οργανισμός που παράγει έργο καθοδηγούμενο με συλλογικές αποφάσεις και κώδικες κανόνων, ανάλογα με τις μεταβαλλόμενες συνθήκες προσαρμοστικά.

Ο έλεγχος και η εποπτεία, γίνεται από επάνω προς τα κάτω.  Δηλαδή το Υπουργικό Συμβούλιο προεξάρχοντος του πρωθυπουργού. 

Η πρόσφατη μεταπολιτευτική πείρα μας,  είναι τραυματική.  Με τον επαίσχυντο νόμο περί 'Ανευθύνης Υπουργών', απαλλάσσονταν και παραγράφονταν αδικήματα εκ των προτέρων πού θα διαπράττονταν μελλοντικά. 

Τί να πρωτοθυμηθούμε! Τα εξοπλιστικά, την Ζίμενς, τη λίστα Λαγκάρντ,  τα μαγειρεμένα στατιστικά της χαρτοπετσέτας, το χρηματιστήριο, τους ομολογιούχους της Λεγεώνας των αυτόχειρων, την αποδοχή του ανέλεγκτου επαχθούς χρέους, την "δημοκρατική" περιφρόνηση με το ΟΧΙ-ΝΑΙ της δημοψηφισματικής εντολής του λαού δημιουργώντας επικίνδυνο προηγούμενο στο διηνεκές κτλ. Κτλ..

Η παρένθετη φυλή-υβρίδιο των ΕΛΙΤ πολιτικών τζακιών, είναι καθ' εξήν υπαγορευμένου υποτροπιασμού. Οι παρατρεχάμενοι μή ΕΛΙΤ ψηφοσυλλέκτες είναι αναλώσιμοι ως αγορανομικοί υπεύθυνοι, αρνούμενοι σε ψιχία εξουσίας. Δεν υπάρχει φόβος τιμωρίας, καρατσεκαρισμένο αυτό. Ένοχος ένοχον ού ποιεί. 'Αλλαξοβιολιά' το λέμε λαϊκά.

Η νεότερη γενιά των πολιτικών συνεχίζει την παράδοση. Να αναφέρουμε την Λαϊκή ως αποκεκαλυμμένη Ιφιγένεια. Ακόμη δεν πρέπει να ξεχνάμε την γενιά του Πολυτεχνείου που θα έσωζε την Ελλάδα. Κάνεις δεν γεννήθηκε μεγάλος. Όλοι από φοιτητές ξεκίνησαν.

 Υπολοιπόμεθα σε ηθική παιδεία και όχι σε γνωστική.

 Ενίοτε οι νέοι ενδίδουν περιμένοντας τη δική τους σειρά στην πυραμίδα εξουσίας για ΝΤΟΛΤΣΕ ΒΉΤΑ. Φορώντας την τήβενο της κάθαρσης των άλλων, με ντουντούκα συνθημάτων, υποβολέα κομματικών γραμμών που τους διχάζουν σε ΦΑ-ΑΝΤΙΦΑ , ΧΗΜΙΚΩΝ-ΜΟΛΟΤΟΦ... 

Ως άλλοθι ομηρίας στο βιογραφικό τους, κατηγοριοποιώντας τους σε ΟΜΗΡΟΥΣ με κομματικό βραχιολάκι για όσο τους είναι χρήσιμοι.

Το ψωμί παιδεία Ελευθερία πρέπει να διορθωθεί σε ψωμί ηθική παιδεία Ελευθερία.  Μόνο έτσι θα επιβιώσουμε σαν Λαός. Σαν ΕΘΝΟΣ. Σαν κοινωνία.  Άν προκάνουμε ακόμα.  

"Φτωχή πατρίδα στα μάγουλα σου

Μαχαίρια γράφουνε τον Γολγοθά σου"

Γ. Σεφέρης 

Ούτε νταβατζήδες να ήταν, συμπληρώνουμε εμείς. 

Τέλος 2ου μέρους κειμένου περί ΤΕΜΠΩΝ και χρόνων. 

ΤΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΤΩΝ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΩΝ ΞΑΝΑΜΑΤΙΑΣΤΗΚΑΜΕ ΜΕ ΤΕΜΠΟ

 “Όταν τα γεγονότα δεν ταιριάζουν με τη θεωρία, τότε τα γεγονότα είναι λάθος” Αϊνστάιν αστειευόμενος. 

“Θα κάνουμε τα πάντα για να διερευνήσουμε τα αίτια του δυστυχήματος”, δήλωση του δακρύοντος κομισέρ συγκοινωνιών. Το δάκρυ και η δήλωση του κομισέρ έντονα φορτισμένο από την σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη και την τραγωδία των θυμάτων αμέλειας, είναι μια ομολογία υπευθυνοανεύθυνης άγνοιας. Ακόμη και με την δήλωση παραίτησης του ότι “χρεώνεται τις διαχρονικές ελλείψεις του συν-συστήματος”. Είναι του στύλ “μαζί τα κάναμε, φταίνε και οι άλλοι”.

Δήλωσε έμμεση γνώση των ελλείψεων ως καθ’ ύλην υπεύθυνος, χωρίς να πράξει ώς όφειλε τα δέοντα.

Ακόμη, δεν γνώριζε περί του προστίμου που επέβαλλε η ΚΟΜΙΣΙΟΝ στην Ελλάδα για την έλλειψη εκσυγχρονισμού των τραίνων για την επικινδυνότητα που προκύπτει και το σπουδαιότερο, αγνόησε το πρωτοκολλημένο έγγραφο φωτιά που προειδοποιούσε στις 7 Φεβρουαρίου για κινδύνους δυστυχημάτων στην κίνηση των τραίνων λόγω ελλείψεων συστημάτων ασφαλείας κτλ. κτλ.. Το δάκρυ του κ.Κομισέρ μας θύμισε το δάκρυ της κ.Δούρου κατά την τραγωδία στο ΜΆΤΙ με αντίστοιχα θύματα.

Τότε ως περιφερειάρχης της χρεώθηκε πολιτικά η αμέλεια πρόβλεψης και διαχείρισης καταστάσεων. Το ΜΑΤΙ ήταν και μία από τις αιτίες πτώσης του ΣΥΡΙΖΑ. Το ζήτημα για εμάς τους πολίτες είναι “ποιός ελέγχει τους ελέγχους και ποιός χειρίζεται τους χειρισμούς;”.

Πώς οι κομματικές ΕΛΙΤ αποποιούνται ευθύνες ρίχνοντας η μία στην άλλη και πώς προσπαθούν να αποφύγουν ΚΑΙ τις υλικές αποζημιώσεις, καθώς επιβαρύνουν το κοινό ταμείο που διαχειρίζονται όταν είναι εναλλάξ στην εξουσία.

Για το ολοκαύτωμα στο ΜΑΤΙ, η τότε αντιπολίτευση της ΝΔ είχε κατηγορήσει την συνκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για ανεπάρκεια κτλ.κτλ.. Δηλαδή χρέωνε την κυβέρνηση ως υπεύθυνη, άρα και υπόχρεη αποζημιώσεων των θυμάτων και κατοικιών. Τώρα με κυβέρνηση Ν.Δ. και αξιωματική αντιπολίτευση ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο, καθώς υπάρχουν και μικρότεροι φορείς, το δικαστήριο επεδίκασε για την τραγωδία στο ΜΑΤΙ στους πληγέντες αποζημιώσεις για τα αναποζημίωντα θύματα (καθώς η ζωή δεν εξαγοράζεται αλλά φευ απαλλοτριώνεται).

Έστω, κάτι είναι κι αυτό. ΌΜΩΣ Ω ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ!

Το δημόσιο, δηλαδή η κυβέρνηση της Ν.Δ. έκανε ένσταση και μπλόκαρε τις αποζημιώσεις με το αιτιολογικό ότι η φωτιά ήταν αναπόφευκτο φυσικό φαινόμενο, άρα δεν υπήρξε κυβερνητική ευθύνη σε κανένα επίπεδο. Δήμο- Περιφέρεια- Τροχαία- Πυροσβεστική- Δασική Υπηρεσία- Νομαρχία κτλ..

Αιτιάθηκε ακόμη το ελληνικό δημόσιο τις φωτιές που είχαν πλήξει το ΤΕΞΑΣ των ΗΠΑ και είχαν χαρακτηρισθεί ως ΘΕΟΜΗΝΙΑ, δηλαδή ο ΘΕΟΣ τις έβαλε. Όθεν συμπεραίνουμε ότι η Ν.Δ. απαλλάσσει της ευθύνης του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ πλέον αποδέχεται βεβαίως την απαλλαγή, αφού δεν ακούσαμε να κάνει ένσταση υπέρ των θυμάτων στο ΜΑΤΙ, αλλά ούτε και από άλλον φορέα. Μία σου και μία μου .. και δεν υπονοούμε τίποτα.

Φοβούμεθα ότι θα υπάρξει συμψηφισμός και για τα ΤΕΜΠΗ, διότι το ταμείο πληρωμών είναι κοινό και οι αναθέσεις ορισμένες από το συνσύστημα βάθους. Οι “ξεφωνητές” της TV, προδιαθέτουν προβάλλοντας με έμφαση το ανθρώπινο λάθος (ΣΤΑΘΜΆΡΧΗΣ), απαλλάσσοντας έμμεσα την εταιρεία των ευθυνών της, ξεχνώντας ότι και ο ΣΤΑΘΜΑΡΧΗΣ είναι της εταιρείας επιλογή. Δεν αποκλείεται τα δικονομικά Χούγια να σκαρφιστούν το φαινόμενο της συστολής- διαστολής στις ράγες, ώς πρόξενο ανωτέρω βίας του δυστυχήματος (λέμε σαρκάζοντας και ελπίζουμε να μην βάζουμε ιδέες). Ξαναελπίζουμε η Ε.Ε. για την αξιοπιστία των συστημικών αρχών της διεθνώς, να αποδώσει το δίκαιο εμπράκτως και όχι μόνο με κανένα στικάκι που θα ξεχαστεί από τον αρμόδιο υπουργό ανενδοίαστα στο συρτάρι, υπό το βλέμμα Ζαχάροβας…

Απορίες

Εξ’ όσων γνωρίζουμε ο ΟΣΕ είναι ιδιοκτησία Ιταλικής εταιρείας.

Σε ποιόν επέβαλλε πρόστιμο η ΚΟΜΙΣΙΟΝ σε ανύποπτο χρόνο; Στην εταιρία ή στο ελληνικό δημόσιο; Το πρόστιμο σε ποιούς φορείς κοινοποιήθηκε και άν πληρώθηκε, από ποιά υπηρεσία;

Γιατί παραιτήθηκε ο Υπουργός ώς άλλη Ιφιγένεια για παραλήψεις ιδιωτικής εταιρίας αναλαμβάνοντας ευθύνη ιδιωτικής εταιρίας και χρεώνοντας έτσι το Ελληνικό Δημόσιο;

Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας (ιταλός ή έλλην), παραιτήθηκε ώς όφειλε αναλαμβάνοντας την ηθική και οικονομική ευθύνη ώς όφειλε;

Γιατί όλο το σύστημα έπεσε πάνω στον ΣΤΑΘΜΑΡΧΗ που στο κάτω κάτω μπορούσε να πάθει έμφραγμα αδυνατώντας να σηματοδοτήσει την κρίσιμη στιγμή;

Πάνω σε ένα τραπουλόχαρτο στηρίζονταν ο Πύργος Ελέγχου;

Έκανε καμία ανακοίνωση η Ιταλική Εταιρία ως ιδιοκτήτρια, ή το παίζει ΤΡΕΛΟΝΙ” πίσω από τη Δεύτερη υπερχρεωμένη μεγαλοοικονομία της Ιταλίας στην Ε.Ε.;

Επίλογος

“Και πάσα η δικαιοσύνη υμών ως ρυπαρόν Ιμάτιον” Πρ. ΗΣΑΪΑΣ ΕΔ´6