ΑΙΔΩΣ ΆΔΩΝΙ ΚΑΙ ΣΙΑ

Η ΕΝΓΕΝΗΣ ΛΟΓΟΔΙΑΡΡΟΙΑ ΤΟΥ ΥΠΑΝΑΠΤΥΞΗΣ 

"Άν ο κ. υπουργός Μεταφορών μιλούσε για επικινδυνότητα των τρένων, κανείς δεν θα ταξίδευε με αυτά "

Κυνική δήλωση του δήθεν Αρχαιόπληκτου Ελληναρά Υπανάπτυξης. 

Ομολόγησε έμμεσα με τη δήλωση του ότι ο υπουργός Μεταφορών ήξερε τον κίνδυνο εκ των προτέρων και δεν μίλησε (όπου βγει). Αυτό συνιστά ομολογημένη συνευθύνη και για τον ίδιο ως συνδαιτυμόνες στα υπουργικά τραπέζια όπου συζητούνται θέματα και καθ' ύλην κοινές πολιτικές και αποφάσεις κυβερνητικής. Συνυπεύθυνος λοιπόν και ο κος Άδωνης, μαζί με όλο το Πρωθυπουργικό Συμβούλιο, καθώς όφειλαν όχι μόνο να γνωρίζουν αλλά και να προλαμβάνουν προαναγγελθέντα εν δυνάμει δυστυχήματα. Αυτή είναι και μια από τις κύριες υποχρεώσεις μιας ιεραρχικής δομής εξουσίας και διοίκησης,  όχι μόνο ως λειτούργημα (τί λέξη) αλλά και ως επάγγελμα πληρωμένο αδρώτατα. Σ' αυτήν την δομή το αγαθό είναι να γνωρίζει και η αριστερά τί ποιεί η δεξιά, χωρίς στεγανά για λειτουργικότητά και αποτελεσματικότητα. Αυτοί είναι οι όροι και έννοιες που ο κ. Σημαιοφόρος της Ανάπτυξης μαζί με τον Αρχιθεσμικό και όχι μόνο μας σερβίραν στο καλάθι της πληροφόρησης. 

Μια κυβέρνηση είναι ένα Ιεραρχικό λειτουργικό σύνολο, αποτελούμενο από ημιαυτόνομα Υπουργεία και υπηρεσίες. Σαν ζωντανός οργανισμός που παράγει έργο καθοδηγούμενο με συλλογικές αποφάσεις και κώδικες κανόνων, ανάλογα με τις μεταβαλλόμενες συνθήκες προσαρμοστικά.

Ο έλεγχος και η εποπτεία, γίνεται από επάνω προς τα κάτω.  Δηλαδή το Υπουργικό Συμβούλιο προεξάρχοντος του πρωθυπουργού. 

Η πρόσφατη μεταπολιτευτική πείρα μας,  είναι τραυματική.  Με τον επαίσχυντο νόμο περί 'Ανευθύνης Υπουργών', απαλλάσσονταν και παραγράφονταν αδικήματα εκ των προτέρων πού θα διαπράττονταν μελλοντικά. 

Τί να πρωτοθυμηθούμε! Τα εξοπλιστικά, την Ζίμενς, τη λίστα Λαγκάρντ,  τα μαγειρεμένα στατιστικά της χαρτοπετσέτας, το χρηματιστήριο, τους ομολογιούχους της Λεγεώνας των αυτόχειρων, την αποδοχή του ανέλεγκτου επαχθούς χρέους, την "δημοκρατική" περιφρόνηση με το ΟΧΙ-ΝΑΙ της δημοψηφισματικής εντολής του λαού δημιουργώντας επικίνδυνο προηγούμενο στο διηνεκές κτλ. Κτλ..

Η παρένθετη φυλή-υβρίδιο των ΕΛΙΤ πολιτικών τζακιών, είναι καθ' εξήν υπαγορευμένου υποτροπιασμού. Οι παρατρεχάμενοι μή ΕΛΙΤ ψηφοσυλλέκτες είναι αναλώσιμοι ως αγορανομικοί υπεύθυνοι, αρνούμενοι σε ψιχία εξουσίας. Δεν υπάρχει φόβος τιμωρίας, καρατσεκαρισμένο αυτό. Ένοχος ένοχον ού ποιεί. 'Αλλαξοβιολιά' το λέμε λαϊκά.

Η νεότερη γενιά των πολιτικών συνεχίζει την παράδοση. Να αναφέρουμε την Λαϊκή ως αποκεκαλυμμένη Ιφιγένεια. Ακόμη δεν πρέπει να ξεχνάμε την γενιά του Πολυτεχνείου που θα έσωζε την Ελλάδα. Κάνεις δεν γεννήθηκε μεγάλος. Όλοι από φοιτητές ξεκίνησαν.

 Υπολοιπόμεθα σε ηθική παιδεία και όχι σε γνωστική.

 Ενίοτε οι νέοι ενδίδουν περιμένοντας τη δική τους σειρά στην πυραμίδα εξουσίας για ΝΤΟΛΤΣΕ ΒΉΤΑ. Φορώντας την τήβενο της κάθαρσης των άλλων, με ντουντούκα συνθημάτων, υποβολέα κομματικών γραμμών που τους διχάζουν σε ΦΑ-ΑΝΤΙΦΑ , ΧΗΜΙΚΩΝ-ΜΟΛΟΤΟΦ... 

Ως άλλοθι ομηρίας στο βιογραφικό τους, κατηγοριοποιώντας τους σε ΟΜΗΡΟΥΣ με κομματικό βραχιολάκι για όσο τους είναι χρήσιμοι.

Το ψωμί παιδεία Ελευθερία πρέπει να διορθωθεί σε ψωμί ηθική παιδεία Ελευθερία.  Μόνο έτσι θα επιβιώσουμε σαν Λαός. Σαν ΕΘΝΟΣ. Σαν κοινωνία.  Άν προκάνουμε ακόμα.  

"Φτωχή πατρίδα στα μάγουλα σου

Μαχαίρια γράφουνε τον Γολγοθά σου"

Γ. Σεφέρης 

Ούτε νταβατζήδες να ήταν, συμπληρώνουμε εμείς. 

Τέλος 2ου μέρους κειμένου περί ΤΕΜΠΩΝ και χρόνων.