Πέμπτη 24 Αυγούστου 2017

Η ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΓΚΡΕΜΙΣΜΕΝΩΝ ΕΙΔΩΛΩΝ (συνέχεια)

Π.Φ.Α.* ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΕΚΛΕΚΤΙΚΕΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΕΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΥ.


Στην μετάβαση μας προς τον δημοκρατικό Σοσιαλισμό, θα έχουμε νίκες και ήττες. Είχε πει πρώην υπουργός πολιτισμού της κυβέρνησης κος ΜΠΑΛΤΑΣ. Προσδιόρισε τον στόχο και τον σκοπό. Τα υπόλοιπα έργα και λόγια της κυβέρνησης, είναι τακτικές κινήσεις σαν κομμάτια του πάζλ ενός επιδιωκόμενου σκοπού. Με αφορμή την εκδήλωση μνήμης για τα Σταλινικά εγκλήματα στην Εστονία και την άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να συμμετάσχει στην εκδήλωση, θα καταθέσουμε την άποψη μας γενικότερα.
Τα <<ξεροκέφαλα>> ιστορικά γεγονότα, ό,τι χρώμα γυαλιά κι αν φοράμε, δεν αλλάζουν.
Επιδέχονται μόνο υποκειμενικές ερμηνείες.
Οι νεκροί, δεν ανασταίνονται. Μπορούν όμως να δικαιωθούν.
Αν τα ΠΟΓΚΡΟΜ των Σταλινικών εγκλημάτων δεν καταδικαστούν απερίφραστα, τότε ή αρνούμαστε οτι έγιναν, ή δεχόμαστε ότι καλώς έγιναν. Όταν ο Στάλιν υπέγραψε σύμφωνο φιλίας με τον Χίτλερ, δηλαδή ο Κομμουνισμός με τον Ναζισμό, τί θέση είχαν πάρει οι πρωπάτορες του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή το ΚΚΕ? Μήπως δεν γνώριζαν τον Χίτλερ? Κρατικιστική, μονοκομματική ιδεολογία ο Κομμουνισμός, με διεθνιστική διαπάλη, για την δικτατωρία του πρωλεταριάτου. Κρατικιστική, μονοκομματική ιδεολογία ο ναζισμός, με μιλιταριστική δομή και επιβολή.
Κατά την γνώμη μας, διαφέρουν και είναι όμοια.
Οι αυτοαποκαλούμενες <<δημοκρατικές>> σοσιαλιστικές χώρες, είχαν μονοκομματισμό  και ισόβιο πρόεδρο δικτάτωρα, χωρίς εκλογές (όρα Τσαουσέσκου κλ.). Η κομμουνιστική ιδεολογία αποκαλεί αντιδραστικές και ό,τι άλλο εκείνες τις χώρες που έχουν εκλεγμένη βουλή και εναλλαγή εξουσίας κάθε 4 χρόνια.
Το θέατρο του ιδεολογικού παραλόγου, μας δίχασε στο παρελθόν και μας αποπροσανατολίζει στο παρόν.
Η ιστορία θα'πρεπε να μας διδάσκει πρίν τη διδάξουμε, από πολιτικού άμβωνος.

*ΠΦΑ: Πρώτη Φορά Αριστερά

Παρασκευή 4 Αυγούστου 2017

ΓΑΛΑΞΙΑΚΟΣ ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ ΠΕΝΤΟΖΑΛΙΤΗΣ

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ


"Ομνοίω πίστη στις Ηνωμένες Πολιτείες της Τευτωνίας και στους τραχήλατους θεσμούς". Αυτόν τον συνειρμό μας προκάλεσε η ατάκα του αρχιθεσμικού που είπε στη Βουλή: "Και πού θα πηγαίναμε αν φεύγαμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε άλλο γαλαξία?"
Μας θύμισε ακόμη εκείνη την επική δήλωση που είχε κάνει ο εθνάρχης για πολλούς: "Ανήκουμε στη Δύση". Τότε, ήμασταν στη σφαίρα επιρροής του Αμερικανικού γαλαξία, βάση της συμφωνίας της Γιάλτας, με βούλα και υπογραφή Στάλιν.
Να θυμίσουμε ότι η πάλαι πότε ΕΣΣΔ, είχε πάρει Αλβανία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία και Κάτω Χώρες.
Οι λαοί δεν ερωτήθησαν αν ήθελαν κομουνισμό. Το καπιταλιστικό μπλόκ πήρε την Ελλάδα. Επομένως, η δήλωση του εθνάρχη για πολλούς, ήταν ρητορική και όχι πολιτική επιλογή.
Οι μεγάλοι γαλαξίες πηγαίνουν είτε προσκεκλημένοι, είτε defacto σαν μαύρες γαλαξιακές τρύπες που ρουφούν κυριολεκτικά ως καινοφανείς αστέρες ό,τι ορέγονται.

Σε συζήτηση στη Βουλή για το αν ήξερε ο αρχιθεσμικός μας το plan B της πρότασης Βαρουφάκη, δήλωσε ότι ουδέποτε υπήρξε και τα λεγόμενα Βαρουφάκη μυθεύματα αγνώμονος ανδρός. Το ερώτημα που προκύπτει είναι, έπρεπε να υπάρχει plan B?

Για να πάρει άδεια λειτουργίας ένα θέατρο ή άλλα συναφή επαγγέλματα, πρέπει να έχει έξοδο κινδύνου για παν ενδεχόμενο. Μία ολόκληρη χώρα- έστω και υποθηκευμένη- από αυτούς που την χρωστούν (κλεμμένος χρυσός, πολεμικές αποζημιώσεις κτλ.), δεν θα έπρεπε να έχει επεξεργασμένο σχέδιο κινδύνου?

Μπορεί να διαφωνεί κάποιος με το σχέδιο Βαρουφάκη ώς ανεδαφικό, ακατάλληλο ή ό,τι άλλο. Όχι όμως στην ανάγκη επεξεργασμένου σχεδίου. Για παράδειγμα, η προσφυγή σε άλλο Γαλαξία, όχι για να μετακομίσουμε σε αυτόν, αλλά για να τον προσκαλέσουμε, καθότι το Ελληνοαμερικανικό lobby είναι πιστεύουμε πάντα έτοιμο να βοηθήσει.

Φτάνει να το θέλουμε ειλικρινά και να το ζητήσουμε θαρραλέα.