ΓΑΛΑΞΙΑΚΟΣ ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ ΠΕΝΤΟΖΑΛΙΤΗΣ

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

"Ομνοίω πίστη στις Ηνωμένες Πολιτείες της Τευτωνίας και στους τραχήλατους θεσμούς". Αυτόν τον συνειρμό μας προκάλεσε η ατάκα του αρχιθεσμικού που είπε στη Βουλή: "Και πού θα πηγαίναμε αν φεύγαμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε άλλο γαλαξία?"
Μας θύμισε ακόμη εκείνη την επική δήλωση που είχε κάνει ο εθνάρχης για πολλούς: "Ανήκουμε στη Δύση". Τότε, ήμασταν στη σφαίρα επιρροής του Αμερικανικού γαλαξία, βάση της συμφωνίας της Γιάλτας, με βούλα και υπογραφή Στάλιν.
Να θυμίσουμε ότι η πάλαι πότε ΕΣΣΔ, είχε πάρει Αλβανία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία και Κάτω Χώρες.
Οι λαοί δεν ερωτήθησαν αν ήθελαν κομουνισμό. Το καπιταλιστικό μπλόκ πήρε την Ελλάδα. Επομένως, η δήλωση του εθνάρχη για πολλούς, ήταν ρητορική και όχι πολιτική επιλογή.
Οι μεγάλοι γαλαξίες πηγαίνουν είτε προσκεκλημένοι, είτε defacto σαν μαύρες γαλαξιακές τρύπες που ρουφούν κυριολεκτικά ως καινοφανείς αστέρες ό,τι ορέγονται.

Σε συζήτηση στη Βουλή για το αν ήξερε ο αρχιθεσμικός μας το plan B της πρότασης Βαρουφάκη, δήλωσε ότι ουδέποτε υπήρξε και τα λεγόμενα Βαρουφάκη μυθεύματα αγνώμονος ανδρός. Το ερώτημα που προκύπτει είναι, έπρεπε να υπάρχει plan B?

Για να πάρει άδεια λειτουργίας ένα θέατρο ή άλλα συναφή επαγγέλματα, πρέπει να έχει έξοδο κινδύνου για παν ενδεχόμενο. Μία ολόκληρη χώρα- έστω και υποθηκευμένη- από αυτούς που την χρωστούν (κλεμμένος χρυσός, πολεμικές αποζημιώσεις κτλ.), δεν θα έπρεπε να έχει επεξεργασμένο σχέδιο κινδύνου?

Μπορεί να διαφωνεί κάποιος με το σχέδιο Βαρουφάκη ώς ανεδαφικό, ακατάλληλο ή ό,τι άλλο. Όχι όμως στην ανάγκη επεξεργασμένου σχεδίου. Για παράδειγμα, η προσφυγή σε άλλο Γαλαξία, όχι για να μετακομίσουμε σε αυτόν, αλλά για να τον προσκαλέσουμε, καθότι το Ελληνοαμερικανικό lobby είναι πιστεύουμε πάντα έτοιμο να βοηθήσει.

Φτάνει να το θέλουμε ειλικρινά και να το ζητήσουμε θαρραλέα.