ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

 Η ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΥΒΡΕΩΣ

« Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι να μην ανεχθούμε πεπραγμένα των εξουσιαστών.  Ο Πολίτης είναι που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα ». (Ζ. Σαραμάγκου)*

Μία αίσθηση υπεροχής έχει παγιωθεί στον Πρωτοθεσμάκη μας σαν ομοιοστασία νομοτελειακή. Αυτό λόγω αποκλεισμού αναγνωρισιμότητας αξιόπιστων πολιτικών αντιπάλων στο ΣΙΚΕ παιγνίδι των εκλογών.

Αποδέχεται ο Πρωτοθεσμάκης μας τον τίτλο του προικισμένου (με τί;) ηγέτη που του αποδίδει η προπαγάνδα μέσα έξω. Αυτό εκτρέφει και η παμφάγος σαν Δώρο, κληρονομική εγωμανία του, θεωρεί ακόμα δεδομένη την καβάτζα του 41% που προπαγανδίζει σαν υπνοπαιδεία νυχθημερόν η χρυσωμένη παραενημέρωση.

Αποκρύπτονται στατιστικά στοιχεία περί της εκτόξευσης του δανεισμού και του χρέους. Λανσάρονται δηλώσεις θαυμασμού από ομόφρονες διορισμένους αξιωματούχους της Ε.Ε. (ιδέ Σχοινά & ΣΙΑ).

Τα περί ακρίβειας και πρασίνων καλαθιών είναι το αναπτυξιακό αφήγημα και όχι η σχέση εισαγωγών προς εξαγωγές. Τα πληθωριστικά υπερέσοδα βαπτίζονται αναπτυξιακά κ. λ. π.

Η τρύπα του Δημοσίου χρέους είναι στην τσέπη του Λαού και όχι των ΕΛΙΤ πραιτόρων.

Η ύβρις αυτή, η χωρίς μέτρο αλαζονεία και στην διαχείριση των Τεμπών, οδηγεί στην κατάρρευση, που είναι αναπόφευκτη. Ίσως κατασκευάζουν άλλοθι ήττας (αποδιοπομπαίο τράγο) όταν οι συνέπειες θα αφυπνίσουν και το 41% των ψηφοφόρων του.

Ελπίζουμε και ευχόμαστε να μην είναι πολύ αργά για την Ελλάδα ως εθνική οντότητα και τους εργαζομένους και όχι μόνο, Έλληνες.

Η μετριοπάθεια και η εντιμότητα που εκλείπουν από το εξουσιαστικό συνσύστημα, θα εξασφαλίσει το κύρος της πατρίδας μας και την πρόοδο των παιδιών της.

Η κατασκευασμένη συναίνεση υποθάλπτει συνενοχή χωρίς το άλλοθι της άγνοιας πλέον.

Κατά κανόνα χωρίς κέρδος κέρατα αναφερόμενοι στον ΑΔΩΝΑΪ ΚΑΤΑΒΟΛΕΑ ΣΟΓΙΟΥ.

ΟΣΙΟΠΡΕΠΗΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ

"Παιδί μου προσευχήσου στο θεό και πήγαινε στον γιατρό." (Σοφία, Σειράχ)

Το να επικαλούμεθα διδαχές γερόντων παραφράζοντας τες για ικανοποίηση άκρατου εγωτισμού δείχνει και αποδεικνύει την σοφιστική σκέψη για διαχείριση του πλησίον μας.

Οι μισές αλήθειες διαστρεβλώνουν το πνεύμα της διδαχής και είναι προσβολή προς την μνήμη γερόντων.

Το θεωρούμε ιεροσυλία εκκωφαντη. Η ιεροσυλία και η ιεροασυλία θρησκόληπτων οπισθοδρομει την πίστη στο επίπεδο πρακτικής μαμής του ανίερου μεσαίωνα.

Η ΑΫΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

 ΕΝΑ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΠΑΣΠΑΡΤΟΥ ΤΥΦΛΗΣ ΘΕΜΙΔΟΣ

Δεν ξέρω αν πίσω από τα φαινόμενα ζει και σαλεύει μία μυστική, ανώτερη μου ουσία.

Κι’ ούτε ρωτώ δεν με νοιάζει …

Είμαι αργάτης της Αβύσσος !

Είμαι ο θεατής της Αβύσσος !

Είμαι η θεωρία και η πράξη !

Είμαι ο νόμος !

Όξω από μένα τίποτα δεν υπάρχει !

Ν. Καζαντζάκης «Ασκητική» (σελ. 12,13

Πρακτικό παράδειγμα η συλλογιστικότητα των Τεμπών. Την φανταζόμεθα σαν χορό Αρχαίας τραγωδίας με συμπυκνωμένη οιμωγή και αρά, όλων των θυμάτων (νεκρών και ζωντανών) που προκάλεσαν παμφάγες ελίτ στους χρόνους.

Με συγκεκριμενοποιημένη στοχοποίηση της αράς, που ενεργοποιεί την Άβυσσον και πυροδοτεί εξελίξεις που ταπεινώνουν ισχυρούς και αφανίζουν εξουσίες.

Υπάρχουν ξεχασμένα ιστορικά παραδείγματα και πολύ πρόσφατα. Περί αυτού η σουρεαλιστική φύση του κόσμου που μας αποκαλύπτει.

Η Κβαντική Φυσική έχει ανατρέψει τα κριτήρια πραγματικότητας. Αναδεικνύεται ως μυστικιστική μεταφυσική σαν θεία Νέμεση, που ξερνά το άδικο και τους αδίκους νομοτελιακά.

Η Άβυσσος ούτε εξαγοράζεται, ούτε εκπίπτει.

 

Κατά την αρχαιοελληνική γραμματεία έχουμε :

Ύβρις (πράξη δυσαρμονίας) που προκαλεί

την Άτην δηλαδή το θόλωμα, την τύφλωση του νου (απώλεια της ευθυκρισίας). Με αποτέλεσμα νέες ύβρεις (περισσότερη δυσαρμονία).

Αυτόματα η συμπαντική ισορροπία ξεκινά την αποκατάσταση της, με την Νέμεσιν που επιφέρει την Τίσιν, τον αφανισμό της δυσαρμονίας και την αποκατάσταση της ισορροπίας.