Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ (ΣΥΝΕΝΑΙΤΙΚΗΣ) ΜΕΘΟΔΟΥ


"Σύ που ’χεις σκέψη για προικιά

και λόγο για αντιπροίκια,

άκου αυτά που θα σου πω,

σαν ένα αστείο τάχα."

Θα συμφωνούσαμε με την έκρηξη του λεξιμάγου οπλαρχηγού κομισέρ, με τον τρόπο που έβαλε -στη θέση τους- τους δανειστές προμηθευτές εταίρους μας. Σχετικά με την άκομψη όπως είπε απαίτηση τους για συναίνεση των μεγάλων-?- κομμάτων, ώστε να πάρουμε την περιοδική δόση μας.

Είπε χαρακτηριστικά, ότι εμείς οι Έλληνες, δε χρειαζόμαστε νουθεσίες συναίνεσης διότι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στην κατάσταση πολέμου που βρισκόμαστε, πρέπει να έχουμε εκτός από πολιτική και κοινωνική συναίνεση. Δηλαδή αν κατάλαβα καλά ως αποδέκτης, συναίνεση εκ των προτέρων και εκ των υστέρων. Εκ των προτέρων γι’ αυτά που ετοιμάζονται να γίνουν (έτσι, γουρούνι στο σακί) και συναίνεση εκ των υστέρων γι’ αυτά που έγιναν τετελεσμένα εν αγνοία μας.

Για να είναι μια συναίνεση βιώσιμη, παραγωγική, εποικοδομητική, ειρηνική, διαχρονική και δίκαιη, θα έπρεπε να επιμεριστούν τα βάρη ευθέως ανάλογα με την ευθύνη διαχείρισης και αυτά που τσέπωσαν οι τάξεις των αρχόντων, των λαμνόντων, τον Ολύμπιανς, των αδηφάγων προυχώντων και μεσαζόντων, των χρυσοκάνθαρων τηλεπερσόνων, αναλυτικολόγων και φυλλαδογράφων διαμορφωτών, των ΤΣΙΝΓΚΟ- GOLDEN- BOYS, των κομματικών σκανδαλιστών και άλλων ΔΕΚΟ, των μεγαλοεργολάβων πλειοδοτών δημοσίων έργων και άλλων ΔΕΚΟ και κυρίως OFFSHORE (Αγγλιστί), των θεϊκά εξασφαλισμένων «βολευτών» με τον νόμο περί «ανευθύνης» και διακομματικής ομερτά από τη μία και από την άλλη τις τάξεις των τεχνιτών, των δουλοπάροικων, των μαχητών και απόμαχων της ζωής και γενικά το πόπολο.

Μπορεί να είμαστε όλοι ίσοι ως προς τις υποχρεώσεις, πολλοί όμως είναι πιο «σπαθαριστές ήρωες» του «μπερντέ» (καραγκιόζηδες) και οφείλουν «πορθμεία»(οι τρισκατάρατοι) βάσει συντάγματος.

Η εθνική συνεννόηση στην παρούσα συγκυρία, είναι εκ των ουκ άνευ, τη ζήτησε και η προεδρεία. Οι συνταγματολόγοι εθνοπατέρες, ας χρησιμοποιήσουν εκτός από τη λεξιμαγεία τους προς το πόπολο και την ορθοπραξία τους, επιβάλλοντας τη με το κύρος που ίσως διαθέτουν ακόμη -?- προς εκείνους που κόβουν, χωρίς να ράβουν.

Το δε συλλογικό συνειδητό, και η ιστορία, πιστώνουν και χρεώνουν ανάλογα(μέμνοισω τον Μακρυγιάννη).

aVax 19+5

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου