ΦαναροΦΟΝ-ΝΤΕ-ΔΟΝ-ΚΑ ποιμένες, ανοσοκατασταλμένο ποίμνιο
Προοιμιακή διευκρίνιση. Όλες οι πληροφορίες περί του θέματος αντλήθηκαν από διαδικτυακές σελίδες και άλλες πηγές, ερανιστικά. Εμείς απλώς τις συνθέσαμε σεναριοποιημένες σε ένα εννοιολογικό κείμενο.
Εξάλλου εφεύρεση είναι η ΣΥΝΘΕΣΗ γνωστών πραγμάτων με πρωτότυπο αποτέλεσμα. Ακόμη η τέχνη του οράν σε επιστήμες, λογοτεχνία κ.λ.π. είναι να βλέπεις νέες αναλογίες και συσχετισμούς πραγμάτων, αντιδράσεων και συμπεριφορών, που μας διαφεύγουν μεμονωμένα και είναι διάσπαρτα και ετερόκλητα.
«ΠΟΛΛΑΧΩΣ* η πολιτική βέβαια δεν εξαιρείται χωροχρονικώς»
ούτε οι ποιμενοπολιτικές. «Οράν
είναι το αόρατο νήμα που συνδέει τις χάντρες της διαφορετικότητας κάθετα».
«Έχουμε τόση ακριβώς θρησκεία όση μας φτάνει για να μισούμε, όχι όμως αρκετή
για να αγαπάμε αλλήλους»(Τζόναθαν Σουίφτ)
αλλά περίσσεια για να συμπράττουμε στον ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ των Λαών, λέμε εμείς.
Όπως ο φύλακας της Αρετής είναι η ντροπή, έτσι ο φύλακας της καθεστηκυίας είναι ο φανατισμός πολιτικός, οπαδικός, θρησκευτικός για εσωτερική κυρίως χειραγώγηση. Με άλλα λόγια το διαίρει και διαφέντευε με διάφορα προσωπεία. Σήμερα στο δίπολο εμβολιαστές – ανεμβολιαστές, παγκοσμίως, απουσιάζει παντελώς η θεία λογική.
Το «εν αρχή ήν ο λόγος και ο λόγος ήν προς θεόν και θεός ήν ο λόγος» στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο αυτή η τρίλεξη αγιογραφική λογική διεστράφει και έγινε «εν αρχή ήν το δόγμα και το δόγμα ήν προς τον θεόν και θεός ήν τα δόγματα».
Η μονοθεϊστική θρησκεία έγινε πολυϊερατική και πολύδογματική, τα ιερατεία θρησκευτικά – πολιτικά – ιατροφαρμακευτικά και ότι άλλο, έχουν αγαστή συνεργασία μεταξύ τους, στα παγκόσμια διαβούλια συλείτουργα όλων των απροσάρμοστων προσαρμογών τους στις εκάστοτε μεταβαλλόμενες συνθήκες.
Αυτός ο χαμελεοντισμός ερήμην των λαών, είναι η αρχή της κοινωνικής παραδοξολογίας και επιβολής, υποβολιμότητας και υπνοπαιδείας στους εν γένει ποπολάρους ανεξαρτήτως εθνικότητας δόγματων και θρησκείας.
Στα καθ’ ημάς ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως πήρε θέση περί των εμβολιασμών Κοβιντ, διατάσσοντας τον κλήρο και προτρέποντας το πλήρωμα να εμβολιαστεί.
Έκανε χρήση της ποιμαντικής του θέσης και της ισχύος, που θα έπρεπε να πηγάζει από Αγιοπνευματική πληροφορία καθώς και αναντίρρητη επιστημονική επιβεβαίωση.
Καθώς όμως υπάρχουν παγκόσμια διχογνωμίες ειδικών λοιμοξιολόγων που πνίγονται από τα Μ.Μ.Ε., περί των προετοιμαζόμενων εργαστηριακών μεταλλάξεων του Κοβιντ, το Δ μέχρι στιγμής και το Ε έπεται, θα έπρεπε ο καθ’ ύλην υπεύθυνος του Αλάθητου της ορθοδοξίας να κρατήσει αποστάσεις και να μη καταργεί την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ..
Τι θα γίνει στη συνείδηση των πιστών αν μελλοντικά αποδειχθεί ότι οι Κοβιντες όπως τους παρουσιάζουν οι λοιμοξιολόγοι είναι μεγενθυμένοι μύες (Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν). Οι σοφιστείες τύπου θεού θέλημα, που καθιστούν τον Θεό υπεύθυνο για τα λάθη σας, κάποτε περνούσαν.
Πιστεύουμε ότι θα κλονιστεί η πίστη και προπαντός, η ελπίδα η παρηγορητική και σωτηριολογική, η καταφυγή σωματικής, πνευματικής και ψυχικής ανάτασης.
Λαός εθνικά – θρησκευτικά – πολιτικά – οικονομικά υποταγμένος για πάντα αλωμένος σαν την Πόλη και την Αγιά Σοφιά. Γιορτάσαμε τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση και την απελευθέρωση ενός μικρού τμήματος (του σπουδαιότερου πνευματικά) της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Το 1953 οι Τούρκοι κυκλοφόρησαν γραμματόσημο προς τιμήν του ΣΧΟΛΑΡΙΟΥ Πατριάρχη Βυζαντίου, επειδή τους είχε παραδώσει την Πόλη βυσσοδομώντας μαζί με τους Νοταρράδες και υπονομεύοντας εκ των έσω την άμυνα της.
Η ερμηνεία του Σχολάριου, ήταν ότι εκπληρώθηκε η γραφή και παρεδόθη η Βασιλεύουσα στους Τούρκους και όχι στους Παπικούς. Μία αντίληψη που μέχρι σήμερα κυκλοφορεί τεχνηέντως, για να καλύψει τις ευθύνες της τότε θρησκευτικής ηγεσίας βαπτίζοντας τα λάθη και τις ίντριγκες τους, θέλημα Θεού.
Αυτοί οι θαλίζοντες διαχρονικώς εξόρισαν δις τον Άγιο Χρυσόστομο χωρίς ίχνος μετάνοιας, άφησαν πνευματική παρακαταθήκη σαν γονότυπος. Αν ήταν θέλημα Θεού η άλωση από τους Τούρκους πως τολμά η σημερινή Πατριαρχία να κάνει συλλείτουργο μαζί με τους Παπικούς; Που το βρήκε γραμμένο ο Σχολάριος ότι οι τούρκοι ήταν θέλημα Θεού για να μην πάρουν την Πόλη οι παπικοί;
Μήπως ο Θεός τους τιμώρησε με τους χειρότερους αν ήταν θέλημα του; Μήπως ήταν προδιαγεγραμμένη η Άλωση σαν αποτέλεσμα αιτίων σήψης; Γιατί να πέσει η Πόλη;
Είχε άμυνες είχε όμως και κερκόπορτες πνευματικές, που μπάζουν μέχρι σήμερα με διαδικτυακά συλλείτουργα μεγίστης προβολής.
ΕΠΙΜΥΘΙΟ : Οι παράριζες των θρησκευτικών έριδων του Βυζαντινού κλήρου (περί όνου σκιάς και του πόσοι άγγελοι χωράνε στο κεφάλι μιάς καρφίτσας) ήταν προσχήματα πόλωσης παιγνιδιών εξουσίας των φατριών. Οι παράριζες έφτασαν μέχρι σήμερα. Απαριθμούμε επτά ορθόδοξα παλαιοημερολογίτικα σχήματα που ερίζουν μεταξύ τους για το αλάθητο της δογματικής τους λεπτομέρειας.
Οι αρχιερατικές θέσεις η πολύφερνη καρέκλα (πολλά φέρνει) θερμαίνεται αγιοπρεπώς με ξύλινο λόγο και ΡΑΣΑ ΝΤΗΛ επενδύσεις εις δόξαν ΜΑΜΟΝΑ με αταρακούνητες Λυχνίες τον αριθμό.
ΤΟ ΚΤΙΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ
ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΘΙΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΤΗ ΘΕΑ ΤΟΥ ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΥ.
Δυστυχώς όμως για εμάς που θα δυνάμεθα να το δούμε (λέμε τώρα) μας τυφλώνει το έρεβος του φανατισμού και της άγνοιας (έλλειψη γνώσης), η ακηδία και η λησμοσύνη όπως μας λέει ο Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος στην φιλοκαλία.
Θαρσείτε καγώ τον κόσμο ενίκησα μας υπενθυμίζει ο Λόγος.
Εμείς ας αντισταθούμε παθητικά και ενεργητικά στο κάτω – κάτω δεν θα μας φάν
και τα λιοντάρια ακόμη κι αν μεταμφιέζονται σε Μ.Κ.Ο. (Μπεχαβιόρ Κυβερνητικής
Ολοκλήρωσης) μέσω εμβολίων και εισαΓοΓομενων Μαγογ.
«Τα έργα φωνάζουν πιο δυνατά από τα λόγια όταν τα λόγια αποκαλύπτουν τα έργα» (γνωμικό ΕΛΑΝ)
*ΠΟΛΛΑΧΩΣ : Με πολλούς τρόπους επίρρημα που χρησιμοποιεί ο Αριστοτέλης στην ερμηνεία του ΕΙΝΑΙ των ΕΛΕΑΤΩΝ.
Υστερόγραφο : θα ήταν μικροψυχία εκ μέρους μας να μη χαιρετίζαμε την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη στις Η.Π.Α., με αυτήν την ιδιότητα του ελπίζουμε και όχι του Τούρκου υπηκόου. Ευχόμεθα και ελπίζουμε τα στερνά να διαψεύσουν τα πρώτα.
Προσδιορισμός απροσδιοριστίας
η επιβολή, καταγραφή και ερμηνεία γεγονότων
γίνεται με κριτήρια αψόγως υποκειμενικά
φωτίζουν τεχνηέντως μικρό μέρος του Πάλκου
όπως άλλωστε ισχύει βάση υποκειμενικής αντικειμενικότητας
των ιστοριστών της πληροφορίας
των πολιτικών της συνταγματολογίας
της διεπιστημονικής αυθεντίας των μεταλλάξεων
οι διχογνωμίες όπως και η μοιρασιά ψιχίων
είναι αντικειμενικά γεγονότα στην Τράπεζα
τα υπόλοιπα προσπορίζονται δημοκρατικά
από τους ΦΟΝ-ΝΤΕ-ΔΟΝ-ΚΑ και ΕΛΙΤ του 1%
διαχρονικά και κληροδοτημένα πολλαχώς
και εξουσιαστικώς με πόλεμο ή ειρήνη
(ψήγματα Νετρίνο ΑΚΑΣΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου