ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΛΕΥΚΟΥ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΟΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ

                Το χαμπάρι από την Πρεσπία

                 Χάλασε την συμμαχία

                Ήταν προμελετημένο ήταν συνεννοημένο

                                                               (Τσιτσάνης)

   Στο τσεπάκι είχε ο Αρχιθεσμικός μας τους στίχους του ΚΑΒΑΦΗ, σαν απάντηση στην ιστορική ατάκα του στυλοδότη Καμένου, λες και γνώριζε την ρητορική του, τυχαίο; Ίσως …

    Από του βήματος της βουλής των Ελλήνων, ο κ. Καμένος ως τραγωδός, κατακεραύνωσε την Αχαριστία του τέως ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ του στην κυβερνητική αρένα, δεν θα επαναλάβουμε, μόνο θα σχολιάσουμε διαλεκτικά τις συνεπαγωγές, κρυφές και φανερές ηθελημένες και αθέλητες του σκηνικού.

   Στις περίπου ύβρεις του κ. Καμένου προς την κυβέρνηση και προσωπικά εναντίον του Αρχιθεσμικού μας. Πολύ προσεκτικά ο κ. Τσίπρας απέφυγε να χαρακτηρίσει τον κ. Καμένο εθνικιστή και ανόητο όπως χαρακτήρισε τους διαδηλωτές των συλλαλητηρίων, ήταν αβρός στον λόγο του, του αφιέρωσε μάλιστα και στίχους από την πόλη του ΚΑΒΑΦΗ παρέλειψε μάλιστα τους ακροτελεύτιους «έτσι που την ζωή σου ρήμαξες εδώ στην κόχη τούτη την μικρή, σ’ όλη τη γη την χάλασες».

    Στην νέα αριστερή Σ-ΚΟΠΙΑ οι υπερασπιστές του ΣΤΑΛΙΓΚΡΑΝΤ ήταν ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ και δημοκράταροι, οι υποστηρικτές του Μαδούρου, του διαχειριστή για πάνω από 30 χρόνια ως συνεχιστής του ΤΣΑΒΕΣ, της Πλουσιοτάτης Βενεζουέλα σε πετρέλαιο και χρυσό αλλά εξαθλιωμένους πολίτες και εδώ οι Αμερικάνοι φταίνε, έλεος πιά. Τα ακούς Κουτσούμπα συνοδοιπόρε; Αν θέλετε να βοηθήσετε τον Μαδούρο επενδύστε σε ΜΠΟΛΙΒΑΡ τα αποθεματικά σας όχι με φθηνό Αντιαμερικανισμό, η σκιά του ΧΟΝΕΚΕΡ πέφτει βαριά πάνω σας.  

   Για να επανέλθουμε στο θέμα μας προς τι το διαζύγιο και οι αλληλοκατηγορίες μεταξύ Καμένου – Τσίπρα. Ο λόγος είναι προφανής. Κατασκευάζοντας τον πρώτο Στυλοβάτη και Στυλοδότη ως υπερασπιστή της Μακεδονίας, στοχεύουν στις ψήφους του ζαλισμένου κοπαδιού των ανοήτων; Πατριωτών και ότι λάχει (όρα στο αρθρο μας «ο μονόλογος ενός δεξιοαριστερου μακεδοναρά»).

    Επειδή και εμείς αρεσκώμεθα στον ΚΑΒΑΦΗ σαν του Αρχιθεσμικού μας του αφιερώνουμε την αντιγραφή του ποιήματος του «ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΑ» ως ακρως επίκαιρο: 

                   Μέσα στον φόβο και στες υποψίες

                   με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια

                   λιώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε

                   για να αποφύγουμε τον βέβαιο

                   τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί.

                   Κι όμως λανθάνουμε, δεν είναι αυτός στον δρόμο

                   ψεύτικα ήταν τα μηνύματα

                   (ή δεν τα ακούσαμε, ή δεν τα νοιώσαμε καλά)

                   Άλλη καταστροφή, που δεν την φανταζόμεθα,

                   Εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας,

                   Κι αν έτοιμους – που πιά καιρός – μας συνεπαίρνει.

Επιμύθιο: Επειδή η αχλή των πραγμάτων και των ονομαστικών παροχών έχει κοντά πόδια προβλέπουμε ΕΞΑΦΝΙΚΑΣ ΕΚΛΟΓΑΣ.

    Πριν μας πάρουν χαμπάρι οι νεοανέστιοι και νεοπένητες Νεοέλληνες, ότι εξοφλούνται επιταγές και επιταγές Ανατολικογερμανικής έμπνευσης, του παλαιόθεν πεμπτοφαλαγγικώς και Νεοφαλαγγικώς.