Αλήθεια είναι η μη λήθη
δηλαδή η μνήμη, εν προκειμένω, η ιστορική μνήμη. Το αντίθετό της είναι η λέξη
αμνήμονες. Αφορμή για το άρθρο έδωσαν οι αιτιάσεις νεοσύλλεκτων κρατών της Ε.Ε.,
πρώην σοβιετικών δημοκρατιών που απορρίπτουν την ύπαρξη ανθρωπιστικής κρίσης
στη χώρα μας, λέγοντας ότι ο κατώτερος μισθός στην Ελλάδα είναι μεγαλύτερος από
τους μισθούς άλλων χωρών…ακόμη και μεγάλη μερίδα της ενωμένης πλέον Γερμανίας,
πλειοδοτεί σε ανθελληνικές αναφορές…
Η ιστορία θα έπρεπε να
διδάσκει τα έθνη και τους ανθρώπους και
να μη διδάσκεται ο αμνήμων ιστορισμός…να θυμίσουμε ότι το κόστος της ένωσης των διαμελισμένων Γερμανιών, ανατολικής και δυτικής,
διαμελισμός που είχε προκληθεί μετά την ήττα του Β’ΠΠ, στοίχισε και στην Ελλάδα
ως κράτος μέλος της Ε.Ε. Το ίδιο ισχύει και για τις νεοσύλλεκτες χώρες της πρώην
Σοβιετικής Ένωσης που γονυπετείς ζητούσαν την ένταξή τους για να αντιμετωπίσουν
την ανθρωπιστική κρίση που βίωναν…επιμερισθήκαμε βάρη ως λαός και σε αντάλλαγμα
εισπράττουμε την εχθρότητα.
Να θυμίσουμε την ηθική
αυτουργία των οικονομικών σκανδάλων και τη στήριξη των δοτών πολιτικών από το
Βερολίνο, μέχρι χθες τουλάχιστο…όμως ποτέ δεν είναι αργά. Το είπε και ο
Σόιμπλε, ποτέ μην πεις ποτέ, σχετικά με την πιθανότητα έκτακτου δανεισμού και
όχι βοήθειας όπως πλασάρεται…έστω κάτι είναι και αυτό…ασαφώς θετικό όπως λέει και
ο Βαρουφάκης.
Συμπληρώνοντας λέμε ότι
ελπίζουμε σε ένα σχέδιο Μάρσαλ και όχι σε σχέδιο Μάσαλ* ως έμπρακτη αλληλεγγύη.
Η ιστορία καταγράφει και έχει ο καιρός γυρίσματα. Ας το σκεφθούν τα καθεστώτα,
γιατί οι λαοί γνωρίζουν ιστορία και ενίοτε αντιδρούν απρόβλεπτα.
*μασάλια - -αληθοφανή
ψέμματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου