ΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ
Σαν σε παρτίδα σκάκι η κυβερνητική προπαγάνδα καθοδηγεί την ατζέντα των Τεμπών προς το δυνητικά αμφισβητούμενο εύφλεκτο φορτίο. Όλη η φιλοσοφία περί της υπαιτιότητας της σύγκρουσης και των συνεπειών της, περιορίζεται στην ύπαρξη λαθραίου ή ανύπαρκτου καυσίμου. Με φορτίο ή χωρίς φορτίο όμως, η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΕΓΙΝΕ. Εδώ θα εστιάσουμε περί των αναντίρρητων ευθυνών των υπόλογων παραγόντων.
Ο τότε υπ. συγκοινωνιών είχε διαβεβαιώσει στη βουλή των ΕΛΛΗΝΩΝ με έπαρση επιθετική για την ασφάλεια των συρμών. Ο αντιπρόεδρος πάλι της κυβέρνησης ως γνωστόν μετά την σύγκρουση, (τον διαμελισμό και την καύση των θυμάτων) “Άν μιλούσαμε, κανείς δεν θα ταξίδευε με τρένο”.
Ο πρωτοθεσμικός μας τα ξέχασε αυτά;
Μήνες πριν την σύγκρουση, η ΚΟΜΙΣΙΟΝ είχε προειδοποιήσει και επιβάλει πρόστιμο στην Ελλάδα για την επικινδυνότητα της λειτουργίας των τρένων. Οι εργαζόμενοι πάλι, από την πλευρά τους είχαν προειδοποιήσει και καταγγείλει εγγράφως για τις ελλείψεις ασφάλειας των συρμών. Αυτά ούτε τα γνωρίζει, ούτε τα θυμάται, ούτε φρόντισε να τα μάθει ο κύριος πρωτοθεσμικός μας ως όφειλε;
Η σύγκρουση δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ήταν δυνητικά αναμενόμενη (και όπου βγει και βγήκε). Ένα όχημα εν δυνάμει φονικό μέσο, εκούσιο ή ακούσιο, περνά προληπτικό τεχνικό έλεγχο (ΚΤΕΟ) και ο χειριστής ψυχολόγο για άδεια οδήγησης και κυκλοφορίας. Οι συρμοί είχαν άδεια λειτουργίας και οι χειριστές ελέγχου επάρκεια επιστημονική και ψυχολογική; Ίσως μόνο προφορική διαβεβαίωση και κομματικό διορισμό χωρίς εχέγγυα καταλληλότητας.
Αυτά έτσι επιγραμματικά στοιχειοθετούν τις αναντίρρητες ευθύνες όλων των υπόλογων παραγόντων που εξευτέλισαν την Ελλάδα και το κύρος της Ε.Ε. και βύθισαν στο πένθος ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.
Αν κε Άδωνη οι τραγικοί χαροκαμένοι απαιτούν δικαιοσύνη και αποζημίωση, εσείς κάνετε τα πάντα με όλα τα μέσα εξουσίας να αποφύγετε των ευθυνών σας. Όλος ο κυβερνητικός θίασος συνηγορεί γι’ αυτό ΕΡΗΜΗΝ του λαού. Και λαός δεν είναι μόνο το 25% κυβερνησιμότητας των Κυρ- Παντελίδων στην μικρή επαρχία της Ε.Ε. των 450 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Οι πολίτες της Ε.Ε., αλλά και πέραν του Ατλαντικού, είναι νομοτελειακά υπόχρεοι αλληλεγγύης ενάντια στην πιλοτική Νεοφεουδαρχική παλινόστηση και πρακτική ατιμωρησία, τύπου ανεύθυνων εστεμμένων. Να απαιτήσουν δικαιοσύνη πυγμής. Να αποδείξουν ότι (ζηλιάρες γεροντοκόρες) είναι οι ΕΛΙΤ και οι ΦΟΝ ΕΛΙΤΙΣΕΣ που τους αγνοούν περιφρονητικά στο πρόσωπο πάλι των ΕΛΛΗΝΩΝ είναι προκλητικά απόντες. Δεν τράβηξαν κανένα αφτί, έστω για τα μάτια της Ζαχάροβας καθώς και για "το θεαθήναι".
Κατάντησαν την Ελλάδα και τους Έλληνες διαρκές πειραματόζωο κοινωνικής κανονιστικής προσαρμογής. ΤΡΑΝΣΕΞΟΥΑΛ ορέξεων της ΓΚΟΘΑΜ προς εξαγωγή από τον θίασο κυρίως του ΚΡΟΤΑΛΙΣΤΗ αρχιθεσμικού μας. Σαν μεταδοτικός κοινωνικός ιός ή COVID + FC ΕΓΕΡΘΗΤΙ όλα τα χρωματιστά γιλέκα. Η Νεοφεουδαρχία των ΦΟΝ-ΝΤΕ-ΔΟΝ-ΚΑ πρό των πυλών με την σειρά ποκο-ποκο. Να’ ναι καλά οι πρόσκαιροι κυρ- Παντελίδες του άσματος μέχρι να έρθει και η δική τους σειρά. Αυτό σαν παράφραση του ΜΠΡΕΧ.
Άϊντε θύμα άντε ψώνιο (Βάρναλης) Συντονίσου σαν σε λειτανία ανομβρίας, γιατί δάκρι και φωνή Λαού οργή Θεού ενοίοτε γίνεται με πολύ με πολύ ΝΤΟΡΟ και ΚΡΟΤΟΥΣ.
“ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΠΩΑΣΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ” (Γνωμικό ΕΛΑΝ),
καθώς πίσω έχει η αχλάδα την ουρά (λαϊκή θυμοσοφία).
"Είμαστε δυο
Στίχοι – Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Είμαστε δυο, είμαστε δυο, η ώρα σήμανε οχτώ
σβήσε το φως, χτυπά ο φρουρός, το βράδυ θα ’ρθουνε ξανά.
Ένας μπροστά, ένας μπροστά κι οι άλλοι πίσω ακολουθούν
μετά σιωπή κι ακολουθεί το ίδιο τροπάρι το γνωστό.
Βαράνε δυο, βαράνε τρεις, βαράνε χίλιοι δεκατρείς
Πονάς εσύ, πονάω κι εγώ, μα ποιος πονάει πιο πολύ
θα ’ρθει ο καιρός να μάς το πει.
Είμαστε δυο, είμαστε τρεις,
είμαστε χίλιοι δεκατρείς
καβάλα πάμε στον καιρό,
με τον καιρό, με τη βροχή
το αίμα πήζει στην πληγή
κι ο πόνος γίνεται καρφί.
Ο εκδικητής, ο λυτρωτής, είμαστε δυο, είμαστε τρεις
είμαστε χίλιοι δεκατρείς …"
